Να διαβάσετε προσεχτικά το παρακάτω κείμενο.

                                                         Ο ΧΡΟΝΟΣ

Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε ένα νησί στο οποίο ζούσαν όλα τα συναισθήματα. Εκεί ζούσαν  η 

Ευτυχία, η Λύπη, η Γνώση, η Αγάπη και όλα τα άλλα συναισθήματα. Μια μέρα έμαθαν ότι το νησί

τους  θα  βούλιαζε και έτσι όλοι επισκεύασαν τις βάρκες τους και άρχισαν να φεύγουν. Η  Αγάπη ήταν η

μόνη που έμεινε πίσω.   Ήθελε  να αντέξει μέχρι την τελευταία στιγμή.  Όταν το νησί άρχισε να

βυθίζεται, η Αγάπη αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια. Βλέπει τον Πλούτο  που περνούσε με μια λαμπρή 

θαλαμηγό.   Η Αγάπη τον ρωτάει: «Πλούτε, μπορείς  να με  πάρεις  μαζί σου;»,   «Όχι, δεν  μπορώ», 

απάντησε   ο   Πλούτος. «Έχω  ασήμι   και χρυσάφι   στο  σκάφος  μου  και   δεν  υπάρχει   χώρος  για 

σένα». Η Αγάπη τότε αποφάσισε  να  ζητήσει βοήθεια από  την Αλαζονεία* που   επίσης  περνούσε από 

μπροστά της σε ένα πανέμορφο σκάφος. «Σε παρακαλώ,  βοήθησέ με»,   είπε η Αγάπη. «Δεν μπορώ   να

σε βοηθήσω, Αγάπη. Είσαι μούσκεμα και θα μου χαλάσεις το  όμορφο σκάφος μου», της  απάντησε   η  

Αλαζονεία. Η Λύπη ήταν πιο πέρα και έτσι  η Αγάπη αποφάσισε να ζητήσει από αυτήν βοήθεια. «Λύπη,  

άφησέ με να έρθω μαζί σου». «Ω Αγάπη, είμαι τόσο λυπημένη, που θέλω να μείνω μόνη μου», είπε   η 

Λύπη. Η Ευτυχία πέρασε μπροστά από την Αγάπη, αλλά  και αυτή  δεν της έδωσε σημασία. Ήταν   τόσο 

ευτυχισμένη, που ούτε καν άκουσε την Αγάπη  να ζητά βοήθεια. Ξαφνικά ακούστηκε  μια φωνή. «Αγάπη,

έλα προς εδώ. Θα σε πάρω εγώ μαζί μου».   Ήταν ένας πολύ ηλικιωμένος κύριος, που η Αγάπη  δεν 

γνώριζε, αλλά  ήταν γεμάτη  από τέτοια ευγνωμοσύνη,   που ξέχασε να ρωτήσει το όνομά του. Όταν

έφτασαν στη στεριά ο κύριος έφυγε και πήγε στο δρόμο  του. Η Αγάπη γνωρίζοντας πόσα χρωστούσε στον

κύριο που τη βοήθησε ρώτησε τη Γνώση,    «Γνώση,  ποιος με βοήθησε; «Ο  Χρόνος», της  απάντησε η

Γνώση. «Ο Χρόνος;» ρώτησε η Αγάπη. «Γιατί με   βοήθησε ο  Χρόνος;». Τότε η Γνώση χαμογέλασε και

με βαθιά σοφία τής είπε: «Μόνο ο Χρόνος μπορεί να καταλάβει πόσο μεγάλη σημασία έχει  η  Αγάπη».

*αλαζονεία: το να θεωρεί κανείς τον εαυτό του ανώτερο, να συμπεριφέρεται με έπαρση.

ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Προθέσεις (φωτοτυπία με τα άκλιτα μέρη του λόγου)

Επιρρήματα (φωτοτυπία με τα άκλιτα μέρη του λόγου)

Κλίση ρημάτων (φωτοτυπία: δένω, αγαπώ)

ΑΣΚΗΣΕΙΣ

1   Να χωρίσετε σε παραγράφους το κείμενο «Ο Χρόνος». (π. χ.  «Μια φορά?  τέλος».)

2   Γιατί πιστεύετε ότι η Αγάπη έμεινε πίσω στο νησί ως την τελευταία στιγμή;

3   Υπογραμμίστε όλες τις προθέσεις στο κείμενο που ακολουθεί.

Φτάσαμε μπροστά στο θέατρο με καθυστέρηση. Βγήκαμε βιαστικά από το ταξί κι αρχίσαμε να περπατάμε γρήγορα προς την είσοδο. Όταν μπήκαμε, καθίσαμε όλοι κοντά. Οι μουσικοί ήταν πάνω στη σκηνή. Ο μαέστρος σήκωσε τα χέρια του ψηλά, δίνοντας έτσι το σήμα να ξεκινήσει η συναυλία. Περάσαμε υπέροχα ακούγοντας όμορφες μελωδίες.

4   Υπογραμμίστε και χαρακτηρίστε τα επιρρήματα στο κείμενο που ακολουθεί.

Σηκώθηκε γρήγορα κι έτρεξε πίσω του, για να τον προλάβει.

Έφαγε πολύ και δεν μπορούσε καθόλου να τρέξει, έτσι έφτασε αργά στο μάθημα.

Άφησε κάτω τα πράγματά του, σήκωσε πάνω τον πεσμένο φίλο του κι ύστερα συνέχισε τον δρόμο του.